اسلایدر

با پیشرفت صنایع نظامی مخصوصا در کشور های صاحب این صنایع مدتهاست که بحث حفاظت راداری مطرح شده و بسیاری از کشورها برای مراقبت از فضای هوایی کشورشان از رادار استفاده میکنند و در این میان با پیشرفت تکنولوژی خود این کشور های صاحب صنعت برای عبور از همین وسیله دفاعی ساخته دست خودشان به هواپیماهای رادار گریز روی آورده اند !

نمونه اینگونه هواپیما ها بسیار است اما یک نمونه خوب ، موفق و بسیار معروف از تیره اینگونه هواپیماها بمب افکن معروف و شناخته شده B-2 معروف به شبح است . این بمب افکن نه تنها به خاطر رادار گریز بودنش بلکه به خاطر بسیاری از فاکتور ها و ویژگی های حائز اهمیت و منحصر به فردش به عنوان یکی از طرح های بسیار موفق قرن بیستم به شمار میرود .

هواپیمای بمب افکن چندمنظوره سنگین B-2 ملقب به شبح ( Spirit ) توانایی حمل تسلیحات اتمی و غیراتمی را دارد وهمچون بمب افکن هایی چون B-52 وB1-B با فناوری رادارگریزی ( Stealth ) بدون دیده شدن توانایی حمله به تمامی نقاط حساس و استراتژیک دشمن را داراست.

برنامه ساخت آن از سال ۱۹۸۱ میلادی در آمریکا آغاز شد و نیروی هوایی ایالات متحده سرانجام این طرح را در ۱۹۸۷ مورد تایید قرار داد و دستور ساخت ۱۳۲ فروند هواپیمای عملیاتی را صادر کرد. اما بعد از فروپاشی شوروی سابق نیاز به ساخت این تعداد ، از هواپیمایی چنین گران قیمت بیهوده دیده شد و قرار بر ساخت تنها ۲۰ فروند هواپیمای عملیاتی به علاوه یک هواپیمای آزمایشی گذاشته شد. اولین بمب افکن B- 2 در ۲۲ نوامبر سال ۱۹۸۸ در پایگاه چهل و دوم نیروی هوایی آمریکا واقع در پالمدیل ساخته شد. اولین پروازش نیز در ۱۷ جولای سال ۱۹۸۹ با همکاری مرکز تست پروازی ادواردز (پایگاه نیروی هوایی ادواردز آمریکا (EAFB)) انجام شد.

برای اولین بار این هواپیمای اسرار آمیز در ۲۲ نوامبر ۱۹۸۸ میلادی در آشیانه پالمدیل کالیفرنیا ( Palmedale California ) به نمایش عمومی گذاشته شد.

پایگاه نیروی هوایی وایت من ( Whiteman ) اولین پایگاهی بود که در ۱۷ دسامبر ۱۹۹۳ میزبان یک B-2 عملیاتی بود .

برای ساخت این غول آهنی بسیاری از شرکت های توانمند و معتبر هواپیماسازی با یکدیگر همکاری داشتند، از قبیل شرکت نورثروپ گرومن ( Grumman )، بوئینگ ( Boeing )، گروه سیستم های راداری هاگز ( Hughes ) و شرکت موتورسازی جنرال الکتریک . (GE)

البته در بین تمامی این شرکت ها نورثروپ گرومن نقش اصلی را به عهده داشت و به عنوان پیمانکار اصلی ساخت این هواپیما شناخته میشد و بقیه شرکتها در طراحی و یا ساخت قسمتهایی از این پرنده با نورثروپ گرومن همکاری داشتند .

بخش آموزشی هاگز هم وظیفه آموزش و تعلیم خلبانان B-2 را به عهده داشت.

نیروی هوایی آمریکا ساخت هواپیماهای B-2 را در سه گروه جدا درخواست کرد که به گروه های ۱۰،۲۰ و ۳۰ معروف شدند.

ابتدا ۶ هواپیما تست و ۱۰ فروند هواپیما در گروه ۱۰، 3 فروند در گروه ۲۰ و ۲ فروند در گروه ۳۰ ساخته شد. طراحی هواپیماهای هر گروه با دیگری نسبتاً فرق داشت زیرا قرار بود هر کدام وظیفه خاصی را انجام دهند

گروه Block 10) ۱۰) : هواپیمای موجود در این گروه آماده برای نبردهای محدود و بدون هیچ لانچری برای پرتاب موشک های هدایت شونده بودند و تنها قادر به حمل بمب های ۲۰۰۰ پوندی MK-84 و بمب های اتمی گرانشی بودند. تمامی هواپیماهای B-2 که در گروه ۱۰ هستند در پایگاه هوایی وایت من جای دارند.

گروه ۲۰ : (Block 20) هواپیماهایی بودند که توانایی حمل هر دو نوع تسلیحات اتمی و غیراتمی را به علاوه موشک های هدایت شونده GAM را داشتند. بعدها این پرندگان به بمب های خوشه ای CBU/87/B نیز تجهیز شدند.

گروه ۳۰ : (Block 30) این هواپیماها از کامل ترین بمب افکن های نیروی هوایی به حساب می آیند. اولین فروند از گروهان ۳۰ در 7 آگوست سال ۱۹۹۷ تحویل داده شد. این بمب افکن ها نسبت به گروه های ۱۰ و ۲۰ بسیار پیشرفته تر بودند و توانایی حمل انواع تسلیحات را داشتند و همچنین فناوری رادارگریزی ( Stealth ) در آنها در نهایت دقت و به صورت بهینه انجام شده بود.

این هواپیما که بیشتر شبیه یک بال پرنده است توانایی پرواز تا ارتفاع پنجاه هزار پایی و قابلیت سوختگیری در آسمان را نیز دارد. با یک بار سوختگیری می تواند شش هزار مایل دریایی(یک مایل دریایی برابر با ۱۸۵۲ متر است) یعنی حدود ۹۶۰۰ کیلومتر را طی کند و این امر قدرت رسیدن به هر نقطه ای از این کره خاکی را به او تنها در چندساعت اهدا می کند. این هواپیما از بالا حالت W شکلی دارد.

این هواپیما توسط چهار موتور قدرتمند توربوفن شرکت جنرال الکتریک با مدل F118-GE-100 تجهیز شده که تمامی موتورها به صورت دو به دو در داخل بدنه جای داده شده اند. هرکدام از موتورهایش ۱۷۳۰۰ نیوتن نیرو فراهم می کنند و با چنین نیروی بالاییست که سرعتی نزدیک سرعت صوت به دست می آید. این موتورها مجهز به سیستم کنترل حرارت هستند تا کمترین حرارت را از خود نشان دهند و رادارهای حساس حرارتی دشمن نتوانند آنها را به آسانی ببینند.

یک رادار بسیار قوی به نام ریثون Ratheon An/APQ-181 بر روی B-2 نصب شده است که یک رادار چندمنظوره است. این رادار تمامی تست های خود را در پایگاه هوایی ادواردز به خوبی گذرانده است و کاملا مطمئن و قابل اطمینان است. سیستم های ناوبری را شرکت راکول کالینز ( Rockwell Collins ) طراحی کرده است. سامانه تاکتیکی با مشخصه TCN-250 را ساخته و سیستم کنترل فرود نیز که VIR-130A نام دارد توسط این شرکت طراحی و ساخته شده است که بسیار دقیق و هوشمند است. تجهیزات ارتباطی را نیز شرکت راکول پشتیبانی کرده است و حتی یک ماهواره مخصوص ، که مسئولیت کنترل ، هدایت و ارتباط بین تمام بی دو های در حال پرواز در ماموریت های گروهی را به عهده دارد ، توسط این شرکت ( راکول ) برای پشتیبانی بهتر در مدار قرار داده شده است .

این پرنده دو سرنشینه است. خلبان در صندلی سمت چپ می نشیند و فرمانده عملیات در صندلی راست مستقر می شود. به همین لحاظ B-2 به نسبت B-1b که نیازمند فرماندهی چهار خدمه و یا B-52 که باید پنج خدمه داشته باشد، پیشرفته تر است. محل سوخت گیری هوایی درست در پشت کابین خلبان قرار دارد و به دلیل دید بسیار کم خلبان ، سوخت گیری در آسمان با B-2 بسیار مشکل است. و از این خصوصیت به عنوان یکی از معایب این پرنده زیبا یاد میکنند .

تمامی مشخصات رادارگریزی ( Stealth ) به صورت پیشرفته در آن به چشم می خورد. فناوری کم کردن سطح مقطع راداری ( Radar Cross Section ) به گونه ای کاملاً جدید و با همراهی طراحی آیرودینامیکی بی نظیر B-2 توسط مهندسان نورثروپ گرومن انجام گرفته است. همچنین تمرکز خاصی بر مواد جاذب امواج ( Radar Absorbent Material ) در بدنه B-2 دیده می شود. اطلاعات خاصی از فرمول و چگونگی این مواد نداریم و فرمولش به صورت سری در بایگانی نیروی هوایی آمریکا نگهداری می شود و تا کنون نیز فاش نشده است . این مواد تقریباً تمامی انرژی امواج راداری که با بدنه برخورد می کنند را جذب می کنند و اجازه برگشت به آنها را نمی دهند.

به احتمال خیلی قوی هرچه هست استفاده از نوعی آلیاژ خاص در بدنه باعث رنگ سیاه این شبح شده است . چون آنگونه که میدانیم سطح این هواپیما فاقد هر گونه رنگ است .

با چنین وضعیت (حالت های خاص رادارگریزی) و ارتفاع پرواز بسیار بالای آن، کمتر راداری است که بتواند به راحتی به وجود این شبح در آسمان پی ببرد و به راستی که لقب بسیار شایسته ای برای او انتخاب کردند.

هزینه نگهداری این هواپیماها بسیار بالاست . مواد به کار رفته ، هزینه طراحی ها و سیستمهای آن به اندازه ای است که هر فروند از آنها بالاتر از ۲ میلیارد دلار قیمت گذاری شده اند. و این قیمت حدودا معادل قیمت مقداری طلا هم وزن یک هواپیمای بی دو است .

در سال ، ۱۹۹۹ قیمت یک فروند از این هواپیما 2.1 میلیارد دلار اعلام شد.

نکته قابل توجه دیگر اینکه تنها هزینه تحقیقات برای ساخت این هواپیمای قول پیکر چیزی در حدود یک میلیارد و ۵7۶ میلیون دلار بوده است .

درآمد نفتی ایران سالانه حدود ۲۰ میلیارد دلار است که در این صورت ، ایران بدون هیچ خرجی در سال تنها قادر به خرید ۱۰ فروند از این هواپیمای بمب افکن غول پیکر نامرئی است .( البته این هزینه بدون محاسبه هزینه های نگه داری و به پرواز در آوردن این هواپیماست )

نخستین عملیات اجرایی نظامی بی دو عملیاتی در خاک صربستان بود . این شبه فولادین ( یا بهتر بگوییم آلیاژین ) عملیات پروازی ای را که با هدف تخریب یک سوم خاک صربستان انجام شد با موفقیت کامل به اتمام رساند و سالم به خاک آمریکا بازگشت.این عملیات عملیاتی بدون توقف از پایگاه میسوری آمریکا ( Missouri usaf ) به کزوو و دوباره بازگشت به پایگاه میسوری بود که با موفقیت کامل به انجام رسید .

پس از عملیات کوزوو ، نوبت به پرواز بر فراز آسمان افغانستان رسید و این ماموریت نیز با رفت و برگشتی بدون توقف و بی هیچ مشکلی به انجام رسید و به این ترتیب طولانی ترین عملیات B-2از پایگاه وایت من ( White Man ) در میسوری تا افغانستان به ثبت رسید.

در سال1999 B-2 برای انجام عملیاتی دیگر به سوی یوگسلاوی به پرواز درآمد. تنها اشتباه B-2 در این عملیات منهدم ساختن سفارت چین در بلگراد بود که که بار دیگر موجب افزایش خصومت چین با آمریکا شد . هر چند فرماندهان عملیات در پاسخگویی درخصوص این اشتباه «نقشه های قدیمی شهر» را توجیهی برای انهدام سفارت چین اعلام کردند و با اطمینان به رئیس جمهور آمریکا اعلام کردند که مشکل اصلاً مربوط به سیستم های B-2 نبوده بلکه نقشه هایی که در اختیار خلبان قرار گرفته، قدیمی بود.

اما در مورد جنگ عراق (2003) پیش از آغاز نبرد مسئولان پروازهای بی دو گفته بودند که : فرماندهان نظامی آمریکا می توانند نهایتاً پس از ۵ ساعت بعد از صدور فرمان خود، پرواز پر رعب و وحشت اشباح را برفراز بغداد مشاهده کنند.

اما در طول این جنگ خبر قابل توجهی از بکار گیری و پرواز این شبه رعب آور بر فراز بغداد از طرف مسعولان آمریکایی منتشر نشد و این بار هم هواپیماهای بی دو برای بار دیگر جای خود را به پدران خود ( b-52 ) دادند .

تنها خبر رسمی مخابره شده محدود به یک مورد میگردد که در آن آمده است :

یک مورد، یک هواپیمای بی-2 آمریکا که از پایگاه خود در میسوری برخاسته بود تا سفر رفت و برگشت بدون وقفه 34 ساعته به عراق را طی کند، حدود 80 بمب حدودا 250 کیلوگرمی بر یک پایگاه نظامی عراق تخلیه کرد

B-2 تمامی تسلیحات خود را به صورت داخلی حمل می کند تا سطح مقطع راداری ( Radar Cross Section ) اش بسیار کم شود. همچنین دو محفظه جدای تسلیحاتی هم در وسط بدنه دارد . و توانایی حمل ، بالای چهل هزار پوند تسلیحات را دارد.

B-2 در آزمایشاتی که اخیراً انجام داده موفق به پرتاب موشک های اتمی B-61 و B-83 شده است. همچنین موشک نفوذی اتمی B61-11 را نیز با موفقیت رها ساخته و بعدها حتی موشک پیشرفته هدایت شونده AGM-129 را نیز با خود حمل کرده است.

در کل در مورد تسلیحات قابل حمل توسط این هواپیما میتوان گفت که این بمب افکن غول پیکر توانایی حمل و بکارگیری :

۱۶ موشک اتمی B61 (موشک اتمی نفوذکننده به عمق زمین ) *

۱۶ موشک اتمی B83 (موشک اتمی سقوط آزاد)

۱6موشک اتمی AGM-129 ACM (موشک اتمی پیشرفته کروز با برد تخمینی ۱۵۰۰ مایل) **

۱۶ موشک اتمی AGM-131 SRAM2

80 موشک غیراتمی MK82

16 موشک غیراتمی MK82

36 موشک غیراتمی CBU87

36موشک غیراتمی CBU89

36موشک غیراتمی CBU97

۸ موشک موقعیت یاب GBU27

12 موشک موقعیت یاب JDAM ***

۸ موشک موقعیت یاب - _JSOW 154 AGM

8 موشک موقعیت یاب AGM-137TSSAM

را در خود دارد .

تمامی خلبانانB-2 آموزش دیده موسسه هاگز هستند . مدتی پیش مگ ملوین دیل ( mag Melvin deaile) بهترین خلبان این هواپیما شناخته شد و موفق به دریافت نشان خلبان خارق العاده ( Exceptional Pilot ) گردید .

این خلبان در جریان حمله به افغانستان توانست به طور متوالی و یک سره و بدون توقف به مدت 44 ساعت با این هواپیما پرواز کند. در این مدت او سوخت مورد نیاز خود را از طریق هوا دریافت میکرد .

او قبلا خلبان B-52 بوده و از سال ۱۹۹۸ شروع به پرواز با B-2 کرده است .

جدول مشخصات :

نام : B_2 spirit

نوع : بمب افکن سنگین چند منظوره استراتژیک

موتور : چهار موتور توربوفن مدل F-118, GE-100 ساخت کارخانه جنرال الکتریک

نیروی پیشران: 17300 نیوتن برای هر موتور

وزن در هنگام برخاست ( ماکزیمم ) : ۳۳۶۵۰۰ پوند (۱۵۲۶۳۵ کیلوگرم)

وزن بار مفید : ۴۰ هزار پوند (۱۸1۴۴ کیلوگرم)

سقف پروازی : 50000 پا ( 15152 متر )

برد : 6000 مایل دریایی ( 9600 کیلومتر ) با یک بار سوختگیری روی زمین

و 10000 مایل دریایی ( 18500 کیلومتر ) با یک بار سوخگیری مجدد در هوا

سرعت :

1 - در سطح دریا ۵۶۰ مایل بر ساعت یا ۹۱۵ کیلومتر بر ساعت

2 - در ارتفاع ۴۰ هزار پایی (۱۲۱۹۵متری) ۶۳۰ مایل برساعت یا ۱۰۱۰ کیلومتر

ابعاد :

طول: ۶۹ فوت (20.9 متر)
ارتفاع: ۱۶ فوت (5.1 متر)
فاصله بین دو سربال: ۱۶۲ فوت (52.12 متر)
مساحت سطح بال: 5.‎۴۶۴ متر مربع

محصول :

شرکت نورثروپ گرومن ایالات متحده امریکا

با همکاری شرکتهای بوئینگ، گروه سیستم های راداری هاگز ، موسسه آموزشی هاگز ، شرکت موتورسازی جنرال الکتریک ، شرکت راکول کالینز با همکاری نیروی هوایی ایالات متحده و ...

* این موشک ها موشک هایی با وزن حدود 900 کیلو گرم است که این نوع موشک در گذشته هرگز به کار گرفته نشده بود و توسط لیزر، ماهواره و سیستم های داخلی هدایت می شود

** هر فروند موشک کروز ، یک میلیون دلار برای ارتش آمریکا هزینه دارد که علاوه بر

هواپیماهای B-2 ازروی ناوهای جنگی آمریکا هم پرتاب می شد. به عنوان مثال در جنگ عراق (2003) بیش از 750 عدد از این موشک ها از روی ناوهای مستقر در خلیج فارس پرتاب شده است .

) Jdam یا Joint Direct Attack Munition *** موشک های جی دم (

"جی دم" یک موشک معمولی پانصد یا هزار کیلویی است که با تعبیه تجهیزاتی در انتهای آن، به موشکی هوشمند بدل می شود.این تجهیزات شامل ملخ هایی است که توسط ماهواره و سیستم های داخلی کنترل می شود و به موشک امکان مانور می دهد.این وسیله ، موشک را به یک سلاح دقیق با ضریب خطای 12 متر یا کمتر (نسبت به هدف)، تبدیل می کند.
.به گفته یک فرمانده آمریکایی، در مواردی که از اهداف بمباران شده عکس برداری شد 99 درصد موشک ها به هدف خورد.یک امتیاز دیگر این موشک ها، هزینه نسبتا پایین آنها در مقایسه با سایر سلاح هاست. این موشک حدود 20 هزار دلار هزینه دارد.

بی-۲ اسپیریت (به انگلیسی: B-2 Spirit، به‌معنای شبح)، نام بمب‌افکنرادارگریز چندمنظوره شرکت نورتروپ گرومن با کمک شرکت بوئینگ است که توانایی پرتاب جنگ‌افزارهای هسته‌ای و متعارف را دارد. این هواپیما قابلیت حمل هشتاد بمب هوشمند ۲۳۰ کیلویی JDAM با سیستم جی‌پی‌اس یا ۱۶ بمب هسته‌ای ۱۱۰۰ کیلویی کلاس D83 را دارد.

B۲ با سوخت گیری اولیه بیش از ۱۱ هزار کیلومتر را طی می‌کند و اگر سوخت‌گیری هوایی کند، می‌تواند به هر نقطه در کره زمین سر بزند. این بمب افکن در ارتفاع ۵۰۰۰۰ پایی به دور از چشم رادارهای دشمن می‌تواند بمب‌های زیادی را رها کند.

پروژه تولید بمب‌افکن بی۲ در دوران حکومت کارتر آغاز شد. این بمب افکن همچنان گران‌قیمت‌ترین هواپیمایی است که تا حالا ساخته شده و هزینه تولید هر فروند آن بر اساس قیمت‌های سال ۱۹۹۷ حدود ۷۳۷ میلیون دلار بود. اما هزینه فروش با توجه به قیمت قطعات یدکی، تجهیزات، و پشتیبانی نرم‌افزاری در سال ۱۹۹۷ به ۹۲۹ میلیون دلار می‌رسید. در صورتی که هزینهٔ کل پروژه تولید این بمب‌افکن شامل تحقیقات، پیشرفت، مهندسی و آزمایش‌ها هم منظور شود، هر فروند از این هواپیما با بهایی معادل ۲٫۱ میلیارد دلار ساخته شده‌ و هزینه کل پروژه بر اساس دلار سال ۱۹۹۷ معادل ۴۴ میلیارد و ۷۵۰ میلیون دلار است.^[۱]

هزینه‌های عملیاتی و سرمایه‌ای بسیاری بالای این هواپیما موجب شد که پروژه بی‌۲ در کنگره آمریکا و ستاد مشترک وزارت دفاع بسیار بحث‌انگیز باشد. در ابتدا سفارش تولید ۱۳۲ فروند از این بمب‌افکن به نورتروپ داده شده بود اما پایان جنگ سرد و فروپاشی شوروی نیاز به این هواپیما را که برای نفوذ به فضای هوایی شوروی و بمباران مراکز حساس آن طراح شده بود، به شدت کاهش داد و در نهایت تنها ۲۱ فروند از این بمب‌افکن تولید شد. سانحه سال ۲۰۰۸ یکی از آن‌ها را نابود کرد و ۲۰ فروند دیگر همچنان در خدمت نیروی هوایی ارتش قرار دارند. ارتش آمریکا نخستین بار از این بمب‌افکن در سال ۱۹۹۹ در جنگ کوزوو استفاده کرد و سپس در جنگ افغانستان، جنگ عراق و جنگ ۲۰۱۱ لیبی نیز از آن‌ها بهره برد.^[۲]

مشخصات

همچنین نسل دوم این بمب افکن دارای خاصیت رادار گریزی بهتری است که می‌تواند در مقابل سیستم‌های ضد هوایی مقاوم باشد. بدنهٔ هواپیما از مواد خاصی ساخته شده که امواج رادار را جذب می‌کند. دودهای حاصل از موتور قبل از اینکه خارج شوند، کاملا" سرد می‌شوند تا رادای‌های حرارتی نتوانند مسیر هواپیما را پیدا کنند. همان طور که در تصاویر هواپیما ملاحظه می‌کنید، سکان عمودی وجود ندارد. به این نوع شکل، طرح بال پرنده می‌گویند که در آن همه چیز بر روی بال هواپیما نصب می‌شود. B۲ برای چرخش و غلت زدن، مرکز ثقل خود را تغییر می‌دهد. تمام این ویژگی‌ها سبب شده‌اند که B۲ مانند یک روح با آزادی عمل بالا، آسمان را سیر کند.

این بمب افکن در سال ۱۹۹۷ معرفی شد و تعداد ۲۱ عدد از آن تاکنون ساخته شده‌است. از این میان یک فروند به‌نام «شبه کنزاس» در ۲۳ فوریه ۲۰۰۸ کمی پس از برخاست، با باند پرواز برخورد کرد و کاملا نابود شد. دو خلبان آن پیش از این سانحه از هواپیما بیرون آمدند و جان سالم بدر بردند. این حادثه از پرهزینه‌ترین حادثه‌های دنیا بشمار می‌آید.

هزینه‌های نگهداری این هواپیما هم بسیار زیاد است. هزینه نگهداری هر فروند بی ۲ در هر ماه ۳٫۴ میلیون دلار است و پس از هر ساعت پرواز بایستی ۶۰ ساعت نفر فعالیت تعمیراتی و نگهداری بر روی آن انجام شود. با توجه به اینکه عملیات‌های بی ۲ معمولاً بیش از ۳۰ ساعت طول می‌کشند، بایستی پس از هر مأموریت ده‌ها روز فعالیت تعمیراتی بر روی آن‌ها انجام شود.^[۳]

اسپیریت در مقایسه با دیگر بمب افکن‌های آمریکا

این هواپیما در مقایسه با دیگر بمب افکن‌های عمده آمریکایی مانند بی 52 و بی 1 بی، قابلیت انعطاف پذیری بسیاری را با خود به همراه دارد و قابل‌ترین گونه در میان بمب افکن‌های سرنشین دار است. مهمترین ویژگی این بمب افکن، مخفی بودن آن از دید رادار است که توانایی بی نظیری در انهدام ارزشمندترین پایگاه‌های دشمن حتی در قلب پدافندهای هوایی بسیار سنگین به این هواپیمای بمب افکن می‌دهد. این ویژگی ها، تماماً موجب شده اند که بی 2 به عنوان تنها بمب افکن قرن بیست و یکم شناخته شود. ویژگی‌های پنهان کاری، آیرودینامیکی و توانایی حمل مقدار زیادی تسلیحات، این بمب افکن را از سایر بمب افکن‌های موجود در خدمت متمایز و جدا می سازد. بدین وسیله، این هواپیما قادر است به دور از ترس از شناسایی به وسیله رادار دشمن، در ارتفاعات بالا به عملیات و تجسس پرداخته و آزادی عمل فوق العاده‌ای نیز داشته باشد.

قیمت بی ۲

بمب افکن B-2 اسپیریت با قیمت تقریبی 2 میلیارد دلار آمریکا با احتساب هزینه‌های پروژه تولید این هواپیما هم اکنون به عنوان گران قیمت‌ترین هواپیمای جهان شناخته می‌شود. این قیمت برابر با قیمت یک کشتی جنگی بزرگ آمریکایی است.

ماموریت‌ها

یکی از مهم‌ترین ماموریت‌های B۲ بمباران مراکز نظامی صربستان در جنگ کوزوو در سال ۱۹۹۹ بود. در هشت پرواز اولیه، B۲ سی وسه درصد اهداف را نابود کرد. در این پروازها B۲ از پایگاه خود در Missouri بر می‌خاست، منطقهٔ مورد نظر را بمباران می‌کرد و سپس به آشیانهٔ خود در آمریکا باز می‌گشت بدون اینکه توقفی در جایی داشته باشد.

ماموریت بعدی در افغانستان بود که ۳ بمب افکن B۲ طی ۳ روز مناطق مربوط به طالبان را بمباران کردند.

آخرین بهره گیری‌ها از B2 Spirit در عراق بود، که طی پروازهای ۳۰ ساعته و حتی ۵۰ ساعته، B۲ بیش از ۱٫۵ میلیون پوند مهمات را در عراق رها کرد.

یک فروند از این هواپیمای بمب افکن در یکی از ماموریت های خود در تاریخ 4 اسفند 1387 سقوط کرده است.

ویژگی‌ها

• خدمه: ۲
• طول: ۲۱ متر
• ارتفاع: ۵٫۱۸ متر
• مساحت بال‌ها: ۵۲٫۴ متر
• وزن خالص (بدون مهمات): ۷۱٬۷۰۰ کیلوگرم
• وزن با مهمات: ۱۵۲٬۲۰۰ کیلوگرم
• بیشینه وزن برخاست: ۱۷۰٬۷۰۰ کیلوگرم
• پیشرانه: ۴ موتور General Electric F118-GE-100
• حداکثر سرعت: ۱۰٬۰۱۰ کیلومتر بر ساعت (۰٫۹۵ ماخ)
• برد: ۱۱٬۱۰۰ کیلومتر
• ظرفیت مهمات در هر بال:۳۲۹ کیلوگرم در متر مربع

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: